de mindere kant van het werk....

Hallo allemaal!!

hier weer een berichtje vanuit kenia! thnx voor jullie reacties al, erg leuk! ik zal maar weer verder vertellen..maandag zat ik hier nog op internet, daarna terug gelopen naar CRC, gevolgd door een of andere straatjongen die vanalles wilde.. toen we terug waren kwamen ook de andere kinderen die op reis waren terug.pff nou weer 16 erbij..de namen begin ik aardig te leren..en sommige kleintjes lijken ook zo op elkaar. dat was groot feest dat ze terug kwamen, gespeeld en gepraat. en geholpen om het eten voor te bereiden, ja ja heb aardappels geschild voor 31 kinderen en 4 volwassene, dacht dat ik mijn handen nooooit meer schoon zou krijgen, maar door 's avonds de uniformen gedeelte gewassen te hebben, zijn we weer aardig schoon. met z'n allen 's avond sgegeten, echt je zou denken dat het een heksenketel is, maar tijdens het eten is het echt stil en daarna veranderd de boel wel weer. dan moeten ze hun kleren opruimen en richting bed, nou wat een chaotisch gebeuren, haha. maar voor je het weet liggen ze in bed, bij de jongns nog een verhaaltje voor gelezen, over het kerstverhaal, haha. ik zei nog dat het niet de juiste tijd is, maar het zou en moest gebeuren.
gelukkig konden we daarna vrij snel zelf ook naar bed. maak zulke lange dagen hier,. de wekker gaan om 5.40, dan kleed ik me snel aan, gaan we brood smeren voor de kinderen..dat is 4 sneetjes p.p x 31..reken maar uit...als de kinderen in bed liggen dat is meestal rond een urtje of 21u dan kunnen wij ook naar bed. ik ben dat helemaal niet gewend, ben normaal zo veel slaap nodig.
gisteren was een er indrukwekkende dag waar je echt even met de neus op de feiten wordt gedrukt en met tranen in je ogen staat...
's ochtends het normale programma, 9 kleintjes naar school gebracht, mn armen worden uit elkaar getrokken, haha aan elke hand een en ze willen allebei een andere kant op. zo doe je er nog wel eventes over. toen we terug waren heb k eindelijk (sinds thuis) weer kunnen douchen..ja ik weet het ik heb een uur in de wind gestonken denk ik, maar ja dat doet iedetreen hier, hahaha! alleen jammer dat ik niet snapte hoe de douche werkte en alleen het kraantje met ijskoud water aan kreeg, daht nah ja betert iets dan iets, dus was meteen goed wakker! We moesten wachten op nelson en 2 andere boardmembers, zij zouden met ons mee gaan de sloppenwijken in om kleding uit te delen. toen hun er waren hebben we eerst nog kleding uitgezocht en verschillende tasjes van gemaakt met nog wat speelgoed erin. waren we drukl mee bezig toen ineens 5 van onze kuids voor onze neus stonden, ze waren door de lerares naar hyuis gestuurd, omdat ze geen schrift bij zich hadden..en het moesten ruitjes zijn, laat ik nou alleen lijntjes bij mij hebben..gelukkig wel een jongen blij klunnen maken..eignelijk te gek voor woorden dat dat gebeurd. normaal leen je een papiertje ofzo, maar hier werkt dat niet zo.
met de kids een stukje meegelopen naar school om onderweg een matatu( en ja Charlot dat is net als een tro tro, dus het Ghana gevoel kwam weer helemaal boven, haha) te pakken naar de de sloppenwijk. deze wijk bestaat weer uit 3 delen. bij de eerste aangekomen, na een stukkie gelopen te hebben vanaf de grote weg. dit was een kleine gemeenschap..iedereen kwam uit alle hoeken en gaten gelopen...toen kregen we het vervelende verhaal te horen dat er een moeder van 3 kinderen al 3 dagen niet meer was terug gekomen..3 kinderen van 3,4 en 6 jaar oud. de jongste zat in de deuropening met een enorme geinfecteerde wond op haar arm, vol met vliegen en verschrikkelijke stank van urine en de wond samen.Nog nooit zoioets gezien, ze was veel te mager, kon je echt zien aan het hoofd..echt zoo zielig. nelson heeft meteen actie ondernomen door de chief(leider van de gemeenschap) op te sporen..gelukkig gevonden..het probleem is alleen dat je niet zomaar kinderen mee mag nemen./ we hebben de kinderen daar achter gelaten en zuoden later terug komen. we hebben nog wat kleding en speelgoed uit kunnen delen, vandaar uit naasr de volgende wijk gelopen. eerst nog bij een schooltje gekeken dat ook van CRC is. kinderen gezongen voor ons, daar zat een eeneiige tweeling in warvan de een hiv pos is en ade andere neg. terwijkl moeder pos is, erg raar dat de een het dan niet heeft,. verschil kon je duidelijk zien, in de groei en de kleur van de ogen. ( bij ons in het huis zijn ook 2 van de oudere meiden hiv pos, met elk dag medicijnen gaan het erg goed met hun). daarna verder gelopen de wijk in..en bij sommige families kleding uit gedeeld, was een erg langer wandeling, benen deden zo zeer, maar daar denk je niet meer aan, zat alleen maar aan dat kleine meisje e denken dat we die moesten ophalen. ddat hebben we uiteindelijk ook gedaan. zijn terug gegaan naar de eerste wijk, kwamen we bij het huisje waren ze weg, bleken ze aan de kant van de weg te zitten te eten, vieze bonen..was zoo zielig. we hebben ze alle drie meegenomen, 2 meisjes en een jongen. meisje kreeg een plastic zakje om de boontjes in te doen, ze wilde dat meenemen....terug gelopen om een matatu te pakken terug naar CRC. daar aangekomen hebben we ze gewassen en schone kleren aangedaan. zagen er al meeteen een stuk beter uit. daarna met de 2 kleinsten naar de dokter. de andere had ook 2 vage wondjes op zn hand en een erg dikke buik, heb ze zover gekregen dat we die ook mee konden nemen. eerst naar de prive arts waarde kids noirnmaal naar toe gaan, zij zei meteen door naa het ziekenhuis toen ze de wond van de kleine zag, het was een serieus probleenm. ik was samen met een van de boardmembers gegaan, toch nelson maar gebeld die was in de stad, hji ook meegegaan naar het ziekenhuis...tsjaa kom je daar, nou neem de tijd maar..zitten in rijen met de kinderen..ook zo grappig daar bij die arts. zitten met 3 artsen in een kamer, deur staat gewoon open en gaat allemaal tegelijk. uiteindelijk naar denk ik 1,5 uur te wachten waren we aan de beurt. kleine meid hebben we achter moeten laten in het ziekenhuis, ze had bloedarmoede en de wond moest behandeld worden. de andere mochten we wel meenemen met medicijnen gelukkig. we hebben de kleine naar de afdeling gebracht, de hele dag niks gezegd ofzo, en ik had haar neergelegd op het bed, bij een adere kind in, en we liepen weg..begon ze hard te huilen, met pijn in mijn hart maar doorgelopen. terug in crc knapten de andere 2 al aardig goed op gelukkig! dat was dan wel weer goed om te zien, werden goed opgenomen door de andere kinderen. nelson heeft alles met de kinderbescherming geregeld, je mot namelijk toesteming hebben,. zodat ze ook mag worden opgenomen in het ziekenhuis. ik was echt zoo kapot toen ik terug kwam, heb niet veel meer gedaan..kon bijna niet meer op mijn benen staan..alle\s gaat hier bijna lopend, had er dus zo'n 15km op zitten.
wilde ik gaan douchen, was er gee water meer....blijkt dat ze het water hebben afgesloten, omdat er een iemand van het terrein niet betaald had...echt te belachelijk. het is een groot terrein waar iedereen een huis huurt..daar staat CRC ook op.
toen maar geholpen met nog wat schoenen poetsen, iets wat ik ook niet helemaal begrijp, ze l\komen oranje terug, je poetst ze...ze lopen de volgende ochtend naar school, bij school aangekomen zijn ze weer helemaal oranje, haha.uiteindelijk om 21.30 gaan slapen ofzo na deze zeer indrukwekkende en heftige dag!
vanmorgen wer het zelfde programma, alleen had de huismoeder een ochtendhumeur ofzo, was niet echt aardig, maar goed...kids naar school gebracht daarna de 2 die we gisteren opgehaal;d hadden gedouched, waren helemaal blij. daarna zijn we naar het ziekenhuis gegaan om luiers en kleding en wat eten te brengen, de wond zag er gelukki al iets beter uit, het stuk dode vel was al beetej weg. daarna hebben we een boda boda, dat is een fiets met een lekker zacht kussentje achterop en wordt gebruikt als taxi, genomen om naar de sloppenwijken te gaan. nou dis was echt vies, stinkt verschrikkelijk. hier hebben we de school bezicht wat ook een odnerdeel is van CRC, waar kids van die sloppenwijk onderwijs krijgen. en daarnaast was de gezondsheidscetnrum, waarschijnlijk ga ik daar veel doen, vandaag mijn eerste kindje al behandeld, haha! moest kluisteren met een stethoscoop, nooit gedaan in nederland volgens mij, ja keer tijdens stage ofzo, hoord wel wat geruis, kon klopen want hij was verkouden, meteen antibiotica mee. gaat er makkelijk daar. wel goed dat de mensen komen, anders gaat het iet goed daar..
daarna nog meer kleding uitgedeeld en weer terug met de boda boda naar het centrum, erg lachen zo'n ding, het zit nog fijn ook, alleen wel mn hart vast gehouden, over een zacht zandweggetje, waar k normal al niet zou kunen fietsen ging hij gewoon met mij achterop doorheen. veilig angekomen in het centrum hebben we met zn 4en, stelletje, boardmember en ik gelunched. was goed te doen voor een euro, hahaha!dacht evebn kiken of ik wel genoeg geld bij me heb, dat was niet nodig, kan er van eten, internettetn en naar de supermarkt, ahaha! daarna is hij su\tukje meegelopen om ons te droppen bij dit internetcafe, zo nog even naar de supermarkt en dan terug om strx de kinderen van school te halen!

het adres van CRC staat op de site, heb het nu weer neit bij me....www.crckenya.org post is altijd welkom;)

mijn teleoonnummer...mam kan jij die erop zetten, zelfde nummer als waar ik je mee heb gesmst...

mensen van de kalender, nog heeeel; erg bedankt!!!

liefs mij...